موسیقی

موسیقی یعنی اندیشه، یعنی هستی را باید کردن، یعنی صدای باران را آهنگ زندگی کردن، موسیقی یعنی در خدا گم شدن ودر او پیدا شدن، موسیقی یعنی عرفان یعنی تولد، یعنی با گنجشگ های بی بال پرواز کردن و موسیقی یعنی بی نیازی.

تحقیقات جدید نشان می‌دهد افرادی که به طور منظم یک ابزار موسیقی را می‌نوازند بعد از مدتی شکل و قدرت مغز خود را تغییر می‌دهند که این عامل در نهایت می‌تواند به بهبود مهارتها و تواناییهای ادراکی آنها منجر شود. حتی نواختن موسیقی می‌تواند میزان ضریب هوشی را در میان کودکان و بزرگسالان تا 7 درجه افزایش دهد.

محققان در این باره اعلام کردند: شواهد نشان می‌دهد مغز موسیقی‌دانان از لحاظ ساختار و عملکرد با افرادی که با موسیقی آشنایی ندارند تفاوتهای زیادی دارد. نواختن موسیقی سبب می‌شود قسمتهای خاصی از مغز که وظیفه پردازش و نواختن یک آهنگ خاص را دارند تقویت شوند. این قسمتها همچنین وظایف دیگری مانند تواناییهای حرکتی، مهارتهای شنیداری و ذخیره‌سازی اطلاعات را دارند و زمانی که فردی شروع به آموختن نواختن یک ساز می‌کند این قسمتها به طور قابل توجهی رشد کرده و عملکرد آنها طی دوران آموزش روز به روز بهتر می‌شود.

لوتز جانک، روانشناس دانشگاه زوریخ، در این‌باره گفت: «آموختن موسیقی بدون شک فواید زیادی برای مغز انسان دارد تا جایی که می‌تواند ضریب هوشی (IQ) فرد را تا 7 امتیاز افزایش دهد. ما در بررسی‌های خود متوجه شدیم که حتی افراد بالای 65 سال‌ هم، 4 یا 5 ماه بعد از شروع به آموزش نواختن یک ساز تغییرات زیادی در مغزشان به وجود می‌آید. حتی چند هفته بعد از شروع آموزش موسیقی نشانه‌های مثبتی در مغز سالمندان دیده می‌شود که این تغییرات در نهایت سبب می‌شود سالمندان ابتلا به بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر را به تأخیر بیندازند و حتی از بروز بعضی از فلجی‌ها که به خاطر کاهش عملکردی مغز به وجود می‌آید پیشگیری می‌شود.»

موسیقی روی هر دو نیمکره مغزی انسان تأثیر‌گذار است و باعث تقویت هر دو بخش می‌شود. قسمتهایی از مغز افرادی که موسیقی می‌نوازند و وظیفه کنترل قدرت شنیداری، حافظه و قسمتهایی که وظیفه کنترل دستها را دارند در حین آموزش موسیقی به بهترین شکل تمرین داده می‌شوند و تقویت می‌شوند.

موسیقی به دو شکل می‌تواند به بهبود وضع جسمی و روحی فرد کمک کند به طوری که در فرد شنونده باعث تحریک واکنش‌های عاطفی و ذهنی فرد می‌شود و در فرد نوازنده که خود نیز در ایجاد موسیقی فعال است، علاوه بر تحریک عواطف موجب تقویت ارتباط جسم و ذهن شده و به هماهنگی این ارتباط در بدن کمک می‌کند. از آنجایی که نواختن موسیقی به صورت گروهی یا فردی انجام می‌شود و تأثیر آن نیز بر روح متفاوت است بنابراین تأثیر نواختن و یا شنیدن آن می‌تواند غمگین کننده، اضطراب آور یا نشاط بخش و آرام‌کننده باشد.

جانک در ادامه گفت: «در مورد کودکان ما متوجه شدیم یاد گرفتن موسیقی به آنها نظم و توجه بیشتر و برنامه‌ریزی را می‌آموزد که همه این تواناییها برای بهبود عملکرد این کودکان در طول دوران تحصیل آنها در مدرسه و دانشگاه بسیار مفید است. کودکانی که موسیقی را فرا‌می‌گیرند با سرعت بیشتری می‌توانند خود را با آموزش زبان…

موسیقی خوب،موسیقی است که انسان بعد از شنیدن آن وضعیت بهتری پیدا کند، نه اینکه پریشان تر شود.

دانشمندان در یافته‌اند که افراد در موارد مختلف واکنشهاى متفاوتى به یک موسیقى مشابه نشا ن می‌دهند، زیرا شرایط ا حسا سى گوناگون انسانها در زمانهاى متفاوت باشد. دانشمندان بر این باورند که علت تکرار شدن ناخودآگاه برخى قطعات موسیقى در ذهن انسان به ناحیه هاى در قشر مغز باز می‌گردد. این ناحیه از مغز مسئول یادآورى قطعات موسیقى است که فرد در گذشته شنیده و با ناحیه گیجگاهى در ارتباط است. ناحیه گیجگاهى نیز خود وظیفه پردازش صداهاى اولیه و ساده ، استدلال و همچنین یادآورى خاطرات را بر عهده دا رد.  باید بدانیم که چه نوع موسیقى در مغز ما ایجاد آرامش و در جسم ما نوید درمان می‌دهد و چه نوع موسیقى منجر به استرس و در نتیجه بیمارى می‌گردد. از طریق موسیقى می‌توا ن مصونیت انسانها را در برابر بیماریها تقویت کرد، دردها را کاهش داد و از بروز حوادث جلوگیرى به عمل آورد.

از ابتدای تاریخ بشر، از موسیقی برای شفای بیماران استفاده می‌شده است برای مثال ریتم طبل‌ها در مراسم شفابخش درمانگران نقش مهمی داشته و هنوز هم در شهرهای دور افتاده جنوب ایران درمانگرانی به نام مامازار یا بابازار وجود دارند. آن‌ها در مراسم خاصی با دف و دایره و آوازهای به خصوصی که به زبان نامفهوم سواحلی خوانده می‌شود و شاید حتی خود مامازار یا بابازار هم آن‌ها را نمی‌فهمند اما می‌گویند که به این وسیله می‌توان جن و روحی که بیمار تسخیر شده آن است را دور کرد.

همچنین، اثر موسیقی بر روی نوزادان و کودکان نیز به دقت بررسی و تحقیق شده و نشانگر آن است که کودکانی که از بدو تولد موسیقی گوش می دهند، آرام تر، مهربان تر و آسانتر هستند. پژوهشگران دانشگاه مریلند گزارش کرده اند که هیچ چیز مهمتر از موسیقی خوب نمی تواند در سلامتی قلب و عروق موثر باشد. موسیقی در تنظیم تپش قلب و کنترل فشار خون موثر است. موسیقی اثری مطلوب و فوری بر روی قلب و عروق دارد و نوعی آرامش به آن می دهد که نمی توان نظیر آن را با دارو تدارک دید.

از سال 1902 تا 1909، زمانی که انیشتین 6 روز در هفته مشغول مطالعات و تحقیقات فیزیکی بود، موسیقی موتزارت به عنوان منبع تغذیه روح او به شمار می رفت و اساس تفکر خلاقه اش را تشکیل می داد. پسر بزرگ او در این باره می گوید : "هر زمان که پدرم احساس می کرد در کار خود در موقعیت های دشوار قرار گرفته و به ته خط رسیده، به موسیقی پناه می برد که معمولا حلال کلیه مشکلات او بود."

از آن جمله می توان استفاده از موسیقی به عنوان ابزار شکنجه در زندان گوآنتانامو را نام برد. در واقع گوش دادن مکرر به بعضی موسیقی ها و همچنین شنیدن مکرر آن ها سبب ایجاد اختلالات روحی روانی شدید در افراد می شود، تا آنجا که حتی به مرز خودکشی می رسند.

از نظر علمی ثابت شده که موسیقی ملایم با یک ریتم طبیعی با سرعت ملایم باعث آرامتر شدن ضربان قلب ،ملایم شدن آهنگ تنفسی و تمدد اعصاب می گردد .و حالت آرامش و نرم خویی در انسان ایجاد می کند. از سوی دیگر، موسیقی تند و هیجان انگیز باعث افزایش ضربان قلب و متلاطم شدن آهنگ تنفسی و برانگیختگی در سیستم عصبی می شود . حال شما خود درباره موسیقی هایی که ریتم بسیار تند و محرک دارند قضاوت کنید.

همچنین کلامی که در موسیقی های کلامی به کار می رود بسیار مهم است. ما همواره به شعر موسیقی ها توجه می کنیم و حتی پس از گذشت مدتی آن ها را حفظ می کنیم، و اگر حتی در بعضی موارد گمان کنیم که به کلام موسیقی توجه نمی کنیم، آن هم در ضمیر ناخودآگاه ما اثر خود را خواهد گذاشت.

● تحریک تخیل و عواطف توسط موسیقی

بطور کلی موسیقی از طریق تحریک تخیل و تداعی و تهیج عواطف در روحیه شنونده اثر می گذارد. وقتی یک قطعه موسیقی را تجزیه و تحلیل می کنیم، به اجزا و ارکانی می رسیم که هر کدام به نوعی در تاثیرگذاری نقش دارند. ریتم و ملودی دو رکن اساسی موسیقی می باشند. ریتم در موسیقی به صورت ضرب آهنگ های منظمی احساس می شود. با موسیقی می توان ریتمهای متنوعی را بوجود آورد و انرژیهای مختلفی را در شنونده تحریک کرد.

● اثرگذاری ریتم و ملودی بر احساسات انسان

از فعالیتهای ریتمیک در تحریک بسیاری از قوای حسی و حرکتی و کاهش و افزایش انرژی اشخاص استفاده می شود. کار اصلی ریتم ، تحریک و تهییج احساسات است که انرژی روانی را تولید می کند و انرژی این تحریک با کمک ملودی به جریان می افتد. ملودی در ایجاد نوع احساس و ریتم در شدت و سرعت و یا سستی و رخوت آن نقش موثری دارد. ریتم و ملودی از هم جدا نیستند. ریتم ضربان و نظم هر آهنگ و ملودی محتوا و خود آهنگ است که از ترکیب اصوات بوجود می آید.

هر ملودی بر حسب ترکیب اصوات و فواصل موجود در آن احساسات خاصی را به شنونده منتقل می سازد. برخی از ملودی ها ، غمگین و حزین ، برخی ملایم و آرام بخش ، تعدادی هیجانی و بی قرار و بعضی شاد و فرح بخش هستند که این احساسات بستگی به فواصل فیزیکی و ترکیب اصوات دارد.

بطور کلی اگر فواصلی که در آهنگ به کار می رود، بزرگ باشد و ترکیب اصوات با پرش توام گردد، انبساط و نشاط بیشتری را القاء می کند و اگر فواصل بزرگ توام با ریتم تند باشد شدت نشاط بیشتر می گردد. به حدی که به قسمت نا آرامی و بی تابی سوق می یابد. اگر فواصل آهنگ کوتاه و فشرده و ریتم کند باشد، احساسات کند و گرفته تر خواهد بود. این مسئله به طول موج اصوات و تاثیر آن بر واسطه های شیمیایی مغز بستگی دارد. چنانچه ریتم با حال شنونده هماهنگ باشد، انرژی روانی و احساسی بهتر تحریک می شود و ملودی بهتر به جریان می افتد.

● طبقه بندی تمهای موسیقی

▪ تمهای شیدایی

واژه شیدا در روانشناسی معرف سرخوشی و شور و نشاط بیش از حد است. سرخوشی ، هیجان بخشی احساس مدهوشی از خصوصیات تمهای شیدایی است. جنبه مدهوشی و جذبه آن آرامبخش افراد بی قرار و شیداست. بعضی از چهار مضرابها و ضربیهای موسیقی ایرانی استعداد القاء چنین حالتی را به خوبی دارا هستند. افراد مستعد با شنیدن چنین تمهایی احساس سرخوشی و وجد می یابند. شیدا صفتان اغلب با سیر در این تمها احساس نشاط ، تخیل و حالت جذبه پیدا می کنند. از تمهای شیدایی می توان برای تحریک خلق های خموده استفاده کرد.

▪ تمهای حزین

لحن تمهای حزین غم انگیز است و شکوه و شکایت دارد و در شنونده احشاش ناکامی را تداعی می کند. این تمها بر انتقال دهنده های عصبی افراد مستعد تاثیر می کند و باعث کاهش ترشح واسطه های شیمیایی در مغز شده که در نتیجه انباشته شدن این عناصر حیاتی ، حزن و اندوه احساس می گردد. ارتعاشات این تم اغلب تداعی کننده خاطراتی از ناملایمات گذشته است. ملودی هایی که فواصل فشرده و نزدیک به هم و ریتم کند دارند، حزن را بهتر منتقل می سازند. تمهای حزین درحالت ملایم درد را تسکین می بخشند و در ایام سوگ و فراق تحمل تالمات را آسان تر می سازند.

احساس ناکامی را تعدیل و غربت و تنهایی را از دل بیرون می کنند و انرژی و هیجان خود را تخلیه می سازند. استفاده بیش از حد از این تم، باعث رکود و کاهش انرژی شده و روحیه را خسته و حزین می سازد. بسیاری از نغمات حزین موسیقی مشرق زمین، حاصل همدردی با وقایع دشوار و گرفتاری های اجتماعی مردم بوده و این قطعات تا حدودی تالمات مردم را تسکین داده است.

▪ تمهای هیجانی

هیجان ، واکنش انفعالی شدید و فوری است که غالبا با تظاهرات بارز اعصاب خودکار و واکنش های فیزیولوژیک توام است و میل به جنبش و حرکت را بوجود می آورد. از تمهای هیجانی می توان با ایجاد انرژی روانی ، رغبت و انگیزه در کاهش حالات افسردگی و غمگینی بهره جست. بعضی از سازندگان موسیقی از این گونه برای تحریک و تحرک بدنی سود می جویند که مورد استقبال جوانان نیز قرار می گیرد.بسیاری از این تمها ملودی های زیبایی دارند که اگر با متانت ارائه شوند و ارکستراسیون (ساز آرائی) مناسبی پیدا نمایند، اثرات ارزنده ای خواهند داشت.

▪ تمهای شاد و فرحبخش

تمهایی هستند که شادمانی و نشاط را توام با آرامش و متانت منتقل می سازند. این تمها باعث انبساط خاطر و سرزندگی می شوند. تمهای فرحبخش احساس سرزندگی و شادمانی را برای کار و فعالیت افزایش می دهند. برای تقویت روحیه افراد یک اجتماع و سرزندگی و نشاط آنها مخصوصا کودکان و نوجوانان تمهای شاد و فرحبخش بسیار مفید و سازنده هستند.

▪ تمهای آرامبخش

تمهای مطبوعی هستند که نه تحریک کننده ، نه غم انگیز ، نه هیجانی و نه وجد آورند. متن ملایم و یکنواخت ارتعاشات آنها احساس آرامش را منتقل می کند. تمهای آرامبخش به خاطر ریتم ملایم در فواصل وسیع و ارتعاشات موافق آن با استعداد مغز باعث احساس ملایمت و آرامش می شود. استفاده از این تمها برای آرامش و تمرکز ، بسیار مناسب است.

این تمها توازن عواطف ، تعادل تخیل و وحدت فرآیندهای ذهنی را تقویت می کنند و از آنها می توان در کاهش بسیاری از تنش ها استفاده کرد. موسیقی همچون دارو هر حالت روانی دارای ارتعاشات موجی خاصی است که بر حسب میزان و شدت آن احساس بوجود می آید. اصوات موسیقی می توانند ارتعاشات متنوعی ایجاد کنند و بر ترشحات و ارتعاشات سلولهای عصبی تاثیر بگذارند.

● چشم انداز بحث

همانطور که در تاثیر دارو و میزان و ترکیب عناصر اهمیت دارد، در موسیقی نیز نوع ارتعاش و میزان آن در تناسب با حالات روانی مطرح است. با پیشرفت بشر در علوم پزشکی و کامپیوتر ، تاثیر ارتعاش موسیقی بر بدن و سلولهای مغز قابل بررسی است. بررسی تغییرات حاصله کمک می کند تا ملودی های خاص برای ایجاد احساسات مختلف پیش بینی شود.

از فعالیتهای ریتمیک در تحریک بسیاری از قوای حسی و حرکتی و کاهش و افزایش انرژی اشخاص استفاده می شود

به عبارتی اگر فردی اشعار یک سرود را به آرامی و بدون ریتم و آهنگ بخواند نیمکره چپ خود را به کار انداخته است و چنانچه همین فرد بدون خواندن شعر تنها ریتم یا آهنگ آن را زمزمه کند نیمکره راست مغز را فعال کرده است . دلیل این امر واضح است طبق علوم پزشکی و روانشناسی نمیکره راست مغز محل درک عواطف و احساسات است و نیمکره چپ محل درک منطق و محاسبات، بنابراین در شرایطی که فردی به طور هم زمان از کلام و موسیقی بهره ببرد از هر دو نیمکره مغزی خود استفاده کامل کرده است . (هیلگارد 1975 )

بنابراین می توانیم به ارتباط تنگاتنگ موسیقی با عملکرد مغزی پی ببریم و همچنین می توانیم از آن در جهت سنجش ،پرورش و تقویت توانش های مغزی استفاده نماییم . در همین رابطه مسائلی از قبیل روانشناسی موسیقی و موزیکولوژی و موسیقی درمانی شکل می گیرد .

محققین در علم موزیکولوژی و علوم پزشکی به این در خصوص تاثیرات فرکانس های موسیقی بر روی جنین انسان به این نتیجه رسیده اند که فرکانس های بم و باس بهتر می توانند در مایع درون رحم به حرکت درآیند و برای جنین قابل شنیدن می باشند .

 طبق تحقیقات انجام شده پزشکی مشخص شده است که موسیقی ضربان قلب کودک را تغییر می دهد و این امر زمانی که تنالیته و ریتم موسیقی عوض می شود کاملا محسوس است .لذا استفاده از موسیقی های کلاسیک برای مادران باردار توصیه می شود .

دکتر لامونت محقق دانشگاه هاروارد به این عقیده است که اگر در سه ماه آخر بارداری از یک موسیقی مشخص «ترجیحا کلاسیک »برای جنین استفاده شود ،او در یک سالگی با شنیدن آن موسیقی واکنش نشان می دهد و موسیقی را درک می کند .

مو سیقی حتی در پس از تولد کودک و بخصوص تا قبل از سن 7 سالگی نیز تاثیر بسیار زیادی در پرورش ،هوش و حافظه کودکان دارد .

در سال 1993 دو فیزیکدان متخصص در امر پرورش و حافظه به نامهای «گوردون شاو» و «فرانسیس رایچر» در آزمایشی قبل شروع امتحان دانشجویان دانشگاه کالیفرنیا 10 دقیقه از ابتدای یکی از سونات های نابغه بزرگ موسیقی کلاسیک آمادئوس موتزارت را پخش کردند که نتیجه این امر افزایش موقت حافظه دانشجویان و تمرکز آنها در امتحان بود . (حتما همه شما قبل امتحان براتون صدای قرآن پخش کردن که نتیجه ای جزء دلهره حداقل برای من نداشته )

به سادگی می توان تشخیص داد که موسیقی نقش بسیار زیادی در سلامت روح و جسم انسان دارد

  compressor:کمپرسور یک کنترلر روی فرکانس هاست که تعیین میکنه فرکانس از چه آستانه ای چه مقدار کم و چه مقدار زیاد بشه وبه طور خلاصه فرکانس رو به یک میانگینی مرسونه

expander:این کنترل بوسیله کنترلش روی دینامیک رنج و دسترسی به Fade out سیگنال میتونه یک فرکانس رو منبسط کنه

Feed back: به فرکانس خروجی یک سیگنال وقتی که دوباره به ورودی برگرده فید بک میگن

gain: یک کنترل که مستقیما مقدار ورودیه یک کانال رو کنترل میکنه ومقدار ولوم یک فرکانس رو از ورودیش تنظیم میکنه

high pass filter : یکی از تنظیماتیه که روی فرکانس ها صورت میگیره و به این مفهومه که فرکانسهای بالا نگه داشته میشن و بقیه قرکانس ها حذف میشن

high cut filter: دقیقا بر عکس های پاس عمل میکنه یعنی فرکانس های بالا رو حذف میکنه...

interface: یک رابط استاندارد که برای انتقال اطلاعات بین اجزای یک سیستم به کار میره

limiter: لیمیتر یکی دیگه از کنترل کننده های دینامیک رنجه که شباهت زیادی به کمپرسور داره اما در محدود کردن فرکانس های حجم دار خیلی قوی تر از کمپرسور عمل میکنه

low pass filter: این کنترل دقیقا کاره high cut filter رو انجام میده

low cut filter: این کنترل دقیقا کاره high pass filter رو انجام میده

mic in: برای اتصال میکروفون استفاده میشه.بیشتر میکروفون ها از کابل Xlr و منبع تغذیه استفاده میکنند

Midi: مخفف کلمه musical instruments digital interface
یعنی رابط دیجیتال آلات موسیقی.سازهای الکترونیکی برای تبدیل شدن به یک الگوی دیجیتالی(همون فایل های midi) از این استاندارد استفاده میکنن

Noise: نویز یک فرکانس زائده که شکل های مختلفی داره اما در کل همه نویز ها به صداهای مزاحم موصومن و از عوامل زیادی تولید میشن یکی از عوامل استفاده ازکابل های نامناسبه

panorama: یک عملگر روی فرکانس ها روی دستگاه های الکترونیکی است که برای تثبیت فرکانس به مقدار مورد نظر روی یک باند عمل میکنه

Parameter : یک مقدار متغیر برای مقدار دهی کاراکترهای یک دستگاه الکترونیکی

pahntom power: اصطلاحا به برق مورد نیاز میکروفون معروفه. میکروفون های کاندنستر برای کارشون نیاز به یک منبع تغذیه دارن که این برق به طور غیر مستقیم مورد استفاده میکروفون قرار میگیره 

اِتود: (فرانسوی:Étude) به معنای مطالعه است و در موسیقی به قطعه‌هایی که گفته می‌شود که هدف آنها ارتقای تکنیک نوازندگی است. هر اتود معمولاً برای یکی از مشکلات فن نوازندگی و رفع یکی از ضعف‌های تکنیکی هنرآموزان تصنیف می‌شود. آهنگسازان و به خصوص رمانتیک‌ها طبعاً کوشیده‌اند اتودهای خود را علاوه بر تأمین هدف بالا، زیبا نیز تصنیف کنند، به طوری که تکنوازها آن را در رپرتوار رسیتال خود، به قصد نشان دادن قابلیت نوازندگی‌شان می‌گنجانند. برای مثال، اتود اپوس 25 شماره 6فردریک شوپن برای تمرین پیانیست برای اجرای سریع و موازی فواصل سوم کروماتیک است، و اتود اپوس 25 شماره 7 او تأکید بر تولید نغمه‌ی آوازین در یک ملودی پلی‌فونی دارد، و اتود اپوس 25 شماره 10 او اکتاوهای موازی را پوشش می‌دهد.
معنی دیگر اتود ، طراحی اولیه است.

آرانژمان: آهنگی كه برای ارکستر یا ساز مشخصی ساخته شود را آرانژمان می‌گويند.

گام: (از فرانسه gamme) توالی چند نت است که به ترتیب ارتفاع مرتب شده‌اند. گام ممکن است بالا رونده یا پایین‌رونده باشد یعنی ارتفاع نت‌ها در آن به ترتیب صعودی یا نزولی مرتب شده باشند.
جستارهای وابسته
اکتاو
گام دیاتونیک
گام کروماتیک
گام مینور
گام ماژور
گام بزرگ نسبی
گام کوچک نسبی

ارتفاع :ارتفاع یک صوت با بسامد یا فرکانس آن مشخص گردیده و بطور کلی محدوده ای است که پایین ترین و بالاترین درجه صوت در آن مشخص می گردد.

اکتاو : اُکتاو (به انگلیسی Octave، گاه به اختصار به صورت 8ve و P8 نیز نوشته می شود) در زبان لاتین یعنی عدد هشت. اکتاو در موسیقی نشان دهنده ۷ نُت پایه‌ای موسیقی: Do, Re, Mi, Fa, Sol, La, Si و نت هشتم که تکرار نت Do اول با فاصله ۷ نت است می‌باشد. هر ساز دارای دامنه خاصی از لحاظ تکرار این نت‌ها می‌باشد و دامنه سازها را اغلب با شمارش مجموع این هشت نت که برابر با یک اکتاو می‌باشد می‌سنجند. بدیهی‌ست که سازهای مختلف دارای تعداد اکتاوهای مختلف می‌باشند.
در واقع بازه­ی اصوات موسیقی به زیربازه­هایی به نام اکتاو بخش می‌­شود. یک اکتاو بازه فرکانسی را شامل می‌­شود که فرکانس انتهای آن دو برابر فرکانس ابتدای­ آن است. پس فرکانس هر نت ۲ برابر فرکانس نت هم­نام خود در اکتاو قبلی است (برای نمونه لا در اکتاو ۳ فرکانس ۴۳۷ هرتز، و لای اکتاو ۴ فرکانسی برابر ۸۷۴ هرتز دارد). فرکانس نت­هایی که با فاصله­ی یکسان از نظر موسیقی به ترتیب دنبال هم قرار می­گ‌یرند، تشکیل تصاعد هندسی می­‌دهند.- آکسان : به معنی لهجه یا تکیه و فشار صوتی روی کلمات یا هجاهاست.

آلتو: نام گونه‌ای از صدا در موسیقی است.
در مطالعه هارمونی معمولاً چهار قسمت صدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به‌نام‌های سوپرانو، آلتو، تِنور و باس.
به صدای بم زنان و کودکان گفته می شود.

انتقال : تغییر و تعویض یک مقام و مشتقات آن به مقام دیگر از موضعی است که احساس ناهمگونی در شنونده ایجاد نشود.تعویض مایه یک قطعه موسیقی به مرتبه بالاتر یا پایین تر.

انعطاف پذیری صوت : میزان توانایی آمادگی حنجره شخص در انتقال از نتی به نت دیگر یا پرده ای به پرده ی دیگر مبتنی بر منطق موسیقی است.

اوج : یا هفتگاه به درجه هفتم یا نت سی si در دیوان اساسی گویند.

اُورتور: قطعه‌ای سازی است که به عنوان مقدمه برای اپرا، اوراتوریو، باله و سایر آثار دراماتیک یا به عنوان یک قطعه مستقل اجرا می‌شود و معمولاً شامل نغمه‌های اصلی آن اثر است. این قطعه در اجراهای نمایشی زمانی که هنوز پردهٔ نمایش بالا نرفته‌است، توسط ارکستر اجرا می‌شود.
در موسیقی ایرانی، از اواخر دوره قاجاريه،برای اولین بار توسط درویش خان مقدمه‌ای بنام پیش‌درآمد قبل از درآمد اجرا می‌شود.
واژهٔ معادل پیش‌نوا از سوی فرهنگستان زبان و ادب فارسی‌ برای اورتور پیشنهاد شده‌است.

 باریتون : به صدای توسط مردان گفته می شود.

 باس : به صدای بم مردان گویند. نام بازه‌ای از صدا در موسیقی و گونه‌ای از صدای بسیار بَم انسان در خوانندگی و اپرا است.

 بسامد : میزان ارتعاشات یک صدا در مقیاس یک ثانیه است و به آن تواتر یا فرکانس هم گویند.

بُعد : به پرده در موسیقی عرب بعد گویند.

بلندی صدا : همان شدت یا قوت صوت و عبارت از توان صوتی یا میزان انرژی آزاد شده صوتی است که از منبع تولید کننده آن در واحد سطح انتشار می یابد.به آن ولوم نیز گویند.

پارتیتور: (ایتالیایی: partitura، انگلیسی: score) نت‌نویسی‌ای که نت تمام بخش‌های سازی و آوازی یک ارکستر بزرگ، ارکستر مجلسی یا همنوازهای دیگر بر روی آن ثبت شده باشد. در پارتیتور هر حامل متعلق به یک بخش، یک ساز یا گروهی از سازهای همنام است که ملودی را هم‌زمان اجرا می‌کنند. میزان‌بندی در پارتیتور، به وسیله‌ی خطوط عمودی صورت می‌گیرد که تمام حامل‌های مربوط به بخش‌های ملودیک هم‌زمان را در بر می‌گیرد. هر رهبر ارکستر در کار رهبری به نتی که به شکل پارتیتور نوشته شده است، نیاز دارد و از روی آن ارکستر را رهبری می‌کند.

پرده : به مقدار فاصله بین دو نت گفته می شود.

پنتاکورد : به توالی پنج نت در یک گام موسیقی گویند.

تتراکورد : به توالی چهار نت در یک گام موسیقی گویند.

تحریر : صوتی آهنگین و خالی از حروف است که از حنجره انسان صادر شده و در حین اجراء آن،هوا هنگام عبور ،بوسیله ماهیچه های سوتی قطع و وصل می شود.نوسانات صوتی منظم و سازواره که از حنجره انسان صادر می شود.

تنور : به صدای زیر مردان گویند. تِنور (Tenor) نام بازه‌ای از صدا در موسیقی و گونه‌ای از صدای مردانه در خوانندگی و اپرا است.
در مطالعه هارمونی معمولاً چهار قسمت صدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، به‌نام‌های سوپرانو، آلتو، تِنور و باس.
تنور به زیرترین نوع صدای مردان گفته می‌شود که دامنهٔ آن بر اساس کلید سل، از نُت دو زیرخط اول تا دو بالای خط پنجم است، با این تفاوت که صدا دهندگی آن یک اُکتاو بَم‌تر (از سوپرانو) می‌باشد.
این نوع صدا در آواز مردان در موسیقی ایرانی اهمیت فوق العاده‌ای دارد و می‌توان گفت که بیشتر آوازخوانهای مرد ایرانی صدایی از همین نوع را دارند که به‌عنوان مثال از استادان : طاهر زاده ، دردشتی ، تاج اصفهانی و شجریان می‌توان نام برد.

تون ساده : صدایی که تنها یک فرکانس داشته باشد.

تون مرکب : صدایی که دارای چند فرکانس مختلف است.

تونیک : به نت آغازین یک گام موسیقی اطلاق می شود.

جنس : تتراکورد در موسیقی عرب،جنس خوانده می شود.

جواب : به نت هشتم در یک اکتاو که تکرار همان نت اول است در موسیقی عرب،جواب اطلاق می شود و مفهومی کاملا صوتی دارد.

جهارکاه : به درجه چهارم یا نت فا در دیوان اساسی گویند.نام یکی از مقامات اصلی عربی است.

حسینی : یا ششکاه به درجه ششم یا نت لا در دیوان اساسی گویند.نام یکی از فرعیات مقام بیاتی است.

دوکاه : به درجه دوم یا نت رِ در دیوان اساسی گویند.

دومینانت : به نت پنجم در یک گام موسیقی اطلاق می شود.

دیوان اساسی : اکتاو اصلی که مصدر مقامات اصلی موسیقی عرب است خوانده می شود.

رنین صوت : طنین صوت در موسیقی عرب رنین خوانده می شود.

رپرتوار: (فرانسوی: Répertoire، انگلیسی: Repertory) در معنای لغوی یعنی فهرست یا جدول. اما در اصطلاح موسیقی مجموعه قطعه‌های موسیقی است که تکنواز (یا خواننده) برای رسیتال، یا ارکستر برای کنسرت آماده می‌کند. تعداد قطعه‌های موسیقی در رپرتوار، معمولاً زیادتر از قطعه‌هایی است که در برنامه‌ی رسیتال یا کنسرت اعلام می‌شود، زیرا ممکن است شرکت‌کنندگان پس از اتمام برنامه در عین تشویق مجری(های) برنامه اجرای قطعه‌های دیگری را طلب کنند

سبک : شیوه یا استیل هنری یا ادبی سبک گفته میشود.

سپرانو : به صدای توسط زنان و کودکان گویند.

سلفژ : روشی برای تربیت گوش و شنوایی است./ نت خوانی و نت نویسی است.

سُلّم : به نودار موسیقایی یک مقام در موسیقی عرب گویند.

سوپرانو: نام بازه‌ای از صدا در موسیقی و گونه‌ای از صدای بسیار زیر (متضاد بَم) زنانه در خوانندگی و اپرا است.
در مطالعه هارمونی معمولاً چهار قسمت صدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد، بنام‌های سوپرانو، آلتو، تِنور و باس.
فاصله بین بخش‌های سوپرانو و تنور معادل ۸+۳ می‌باشد بنابراین بهتر است بصورت میزان دوم نوشته شود.

سیکاه : به درجه سوم یا نت می در دیوان اساسی گویند./ نام یکی از مقامات اصلی عرب است.

شدت صوت : رجوع کنید به بلندی

ششکاه : رجوع کنید به حسینی

صدا : یا صوت به فرکانسهایی که در اثر ارتعاش یک جسم ایجاد شده در محیط مناسب انتشار جریان یافته و برای گوش آدمی قابل دریافت است گفته می شود.

طریق : به خلق و ابداع یک آهنگ یا ردیف لحنی ،مبتنی بر مقامات عربی توسط قاریان صاحب سبک اطلاق می شود.

عقد : در موسیقی عرب گاه به معنای جنس یا تتراکورد و گاه به معنای پنتاکورد بکار می رود.

غَمّاز المقام : در موسیقی عرب به نت پنچم غماز می گویند.

فاصله : به میزان ارتفاع دو صوت یا دو درجه صوتی گفته می شود.

فرکانس : رجوع کنید به بسامد.

فون : واحد سنجش بلندی صوت است.

قرار : دارای مفهومی صوتی است و هم به معنای درجه اول اکتاو و هم به معنای بم صوت در موسیقی عرب بکار می رود.

قوت صوت : رجوع کنید به بلندی.

کردان : یا ماهور به درجه یا نت دو در دیوان اساسی گویند.

گام : عبارت از توالی تثبیت شده اصوات پی در پی با فواصل معین در یک اکتاو است که دارای مفهوم موسیقی است.در موسیقی عرب به آن مقاما یا نغمه گویند.

متزوسپرانو : به صدای زیر زنان و کودکان گویند.

مدت صوت : به مدت استقرار و مکث روی یک نت یا درجه صوتی مدت یا دیرند گویند.در موسیقی عرب به مدت صوت طنین گویند.

مرتبه : نام دیگر دیوان است.

موسیقی آوازی : نوعی موسیقی است که منشأ ان حنجره انسان است و معمولا در مقابل موسیقی ساز بکار می رود.

موسقی فولکور : به موسیقی محلی یا منطقه ای یا قومی گویند.

نبرات : یا عربات در موسیقی عرب به معنای تحریر بکار می رود.

نت : الفبای موسیقی یا علائمی برای نوشتن و خواندن یک متن موسیقی است.

نوا : به درجه پنجم یا نت سل در دیوان اساسی گفته می شود.

نوح : یکی از قالبهای رایج موسیقی در دوران اعراب جاهلی بوده است.

ولوم : مراجعه کنید به بلندی.

ویبراسون : به معنای لرزش های ساز واره در موسیقی و تقریباً به مفهوم تحریر نزدیک است.

هرتز : واحد فرکانس یا بسامد است.

هفتکاه : رجوع کنید به اوج.

یکاه : به درجه سل قبل از دیوان اساسی گفته می شود.

موسیقی ارتجالی : از اصطلاحات موسیقی عربی و به معنای بداهه خوانی یا بداهه نوازی است.در این موسیقی خواننده یا نوازنده فارغ از ایقاع یا ریتم نغماتی را بصورت آزاد در فضای موسیقی مقامی اجرا می کند.

مسافت صوتی : به فاصله بین درجات یا نتها در موسیقی عرب مسافت صوتیه گویند

.
مکتب : رجوع کنید به سبک.

نوکتورن: (گرفته شده از واژه فرانسوی noturnal) قطعه ایست که معمولاً در شب نواخته می شد.
کلمه نوکتورن اولین بار هنگامی در قرن هفدهم به کار برده شد که قطعاتی گروهی و دارای چندین موومان که اغلب در مهمانی های شبانه نواخته می‌شد ظهور کردند. گاهی از معادل ایتالیایی این کلمه برای نام‌گذاری چنین قطعاتی استفاده می‌شد که می توان به سرناتا نوتورنا (serenata notturna) اثر موتسارت اشاره کرد. در آن زمان نوکتورن را الزاما برای شب نشینی ها نمی‌نوشتند اما ممکن بود مانند سرناد برای یک اجرای شبانه درنظر گرفته شود.
فرم نوکتورن عامیانه‌تر از قطعات تک موومانی است که اغلب برای پیانو سلو نوشته می شد. این فرم در قرن نوزدهم گسترده‌تر شد.اولین کسی که قطعاتی با عنوان نوکتورن نوشت، جان فیلد آهنگساز ایرلندی بود که پدر نوکتورن مدرن (رمانتیک) خوانده می شود اما با این حال فردریک شوپن مشهور ترین آهنگساز در زمینه تصنیف نوکتورن است که ۲۱ نوکتورن برای پیانو نوشته است. از آهنگسازان پس از شوپن که نوکتورن هایی نوشته اند می توان به گابریل فوره، الکساندر اسکریابین و اریک ساتی اشاره کرد.
از نمونه‌های دیگری که می توان برای این فرم موسیقایی مثال زد رویای نیمه شب تابستان اثر مندلسون است که برای ارکستر نوشته شده و موومان اول کنسرتو ویلن شماره ۱ ساخته دیمیتری شوستاکوویچ.
اولین موومان از سونات مهتاب اثر بتهوون را نیز می توان نمونه‌ای از یک نوکتورن دانست، اگرچه بتهوون خود چنین تعبیری از سوناتش نداشت.
نوکتورن ها قطعاتی ملایم و آرام و اغلب پر معنی و غزل گونه و گاهی غم انگیز هستند. اما برخی از نوکتورن‌ها حس کاملاً متفاوتی را القا می کنند مانند دومین نوکتورن ارکسترال دبوسی که حالتی سرزنده و شاد دارد.

موسیقی درمانی چیست؟

انجمن موسیقی‌درمانی کانادا (CAMT)، موسیقی درمانی را چنین تعریف می‌کند: استفاده ماهرانه از موسیقی و عناصر موسیقی توسط یک روان درمانگر با صلاحیت به منظور ارتقاء، حفظ و باز گرداندن سلامتی ذهنی، جسمی، هیجانی و روحی. استفاده از موسیقی برای روان‌درمانی، کار تازه‌ای نیست. سال‌هاست که از موسیقی برای درمان بیمارانی که از اختلالات و بیماری‌های مختلفی از جمله آسیب هیجانی، ناتوانی‌های رشدی، سوء مصرف مواد، مشکلات سلامت روانی، درد، اختلالات زبانی و گویشی رنج می‌برند، استفاده شده است.

مزایای موسیقی درمانی چیست؟
به ادعای انجمن موسیقی درمانی کانادا، موسیقی دارای کیفیت‌های غیرشفاهی، ساختاری، ابداعی و هیجانی است. از این کیفیت‌ها می‌توان به عنوان وسیله درمانی برای تسهیل ارتباطات، تعاملات، خودآگاهی، یادگیری، خوداظهاری، تماس و رشد فردی استفاده کرد.
مطالعات نشان داده است که موسیقی درمانی می‌تواند باعث ارتقای سلامتی، مدیریت استرس، تخفیف درد، تقویت حافظه و بهبود ارتباطات گردد. هدف موسیقی درمانی کمک به مردم در زمینه برقراری ارتباط با دیگران، بیان احساسات و پرداختن به موضوعاتی است که به تنهایی با کلمات قابل بیان نیستند.

موسیقی درمانی چگونه عمل می‌کند؟
موسیقی درمانی حرفه‌ای نیازمند کمک یک روان درمانگر خبره است که به ارزیابی نقاط قوت و نیازهای خاص هر مراجعه کننده بپردازد. نتیجه این ارزیابی مشخص می‌کند که چه نوع درمانی برای فرد مناسب‌تر است.
جلسات موسیقی درمانی ممکن است در برگیرنده هر یک از فعالیت‌های زیر باشد: ساختن موسیقی، گوش‌دادن به موسیقی، آوازخوانی، انجام حرکات بدنی با موسیقی و بحث.

موسیقی در زندگی روزمره
با وجودی که همه افراد به موسیقی درمانی نمی‌پردازند امّا هر کس می‌تواند هر از گاهی با گوش سپردن طولانی به موسیقی مورد علاقه‌اش در شرایط آزاد و رها، از مزایای موسیقی بهره‌مند شود.
بدون تردید موسیقی دارای این توانایی ذاتی است که با صدا، ملودی، ریتم و شعر به درون انسان‌ها نفوذ کند. موسیقی می‌تواند روح فرد را لمس کند، درد را تسکین دهد، باعث راحتی و آرامش شود و استرس را کاهش دهد.
موسیقی می‌تواند به طور همزمان باعث انگیزش ذهن، بدن و روح گردد. گاهی اوقات بهترین دارو برای فرد می‌تواند گوش سپردن به موسیقی دلخواهش باشد.

هر سبکی یه قاعده و قانون خاص خودش رو داره ، اینکه موسیقی به چند دسته تقسیم شده به علت تفاوت در سلیقه ها ، ایده و نوع فرهنگ مردم مناطق مختلف بوده ، تمام این موارد دست بدست هم دادن تا موسیقی به چند سبک و شاخه تبدیل بشه و همینطور با گذشت زمان و پیدایش وسائل نو در صنعت صوت و صدا و موسیقی سبکهای جدیدی هم بوجود اومدن...حالا همونطور که مشخصه تفاوت سبک های موسیقی در چند مورد هست و البته نکته ی جالب اینه که خیلی از سبک ها هم بهم شباهتهای نزدیکی دارن و فقط در خیلی موارد جزیی با هم تفاوتهایی دارن که اگر گوش و علم خوبی نداشته باشی ممکنه این دوسبک رو باهم اشتباه بگیری.اما درکل تفاوت بین دونوع موسیقی در موارد زیر هست :
1.موضوع موسیقی و شعر ، اولین تفاوت در شعر آهنگ هست و به نظر من و با استناد بر خیلی از کتب سبک شناسی اولین دلیل تفاوت در سبک های موسیقی در شعر کار هست ، بعنوان مثال اشعار ساده و اعتراض آمیزی که به بیانی آمیخته با خشونت همراه اند مناسب برای سبک راک هستند و در اصل چون شعر خشونت داره باعث میشه که از سازهای هارد و بیس های بالا و زننده استفاده کنیم.
2. نوع ملودی ، فرضاً شما هیچگاه یک شعر اعتراضی راک رو روی یک ملودی ساده و لایت اجرا نمیکنید و نوع شعر ملودی رو مشخص میکنه و یا برعکس ، گاهی اوقات دوستان عزیز و حرفه ای اول ملودی رو مینویسن و بعد شعر رو میگن که فرقی هم نداره و درکل باید اول شعر و ملودی ساخته بشه و بعد تنظیم کنیم !!!!!!!!!!! که نکته ی مهم اینجاست که شعر و ملودی رابطه ای مستقیم دارن و باید مناسب همدیگه انتخاب بشن و نمیشه که مثلاً تکست رپ رو با یک ملودی پاپ اجرا کرد !
3. نوع تنظیم - نوع تنظیم که سومین مرحله هست بسته به نوع شعر و ملودی انجام میگیره ، مثلاً اشعار راک بدلیل سنگین بودنشون باید یک موسیقی سنگین داشته باشن و اینجاست که به عمق ماجرای شعر پی میبریم و اینکه شعر کار روی تمام نقاط کار موثره ، یعنی شعره که سبک کار رو تعیین میکنه و بعد هم بسته به نوع ملودی کار رو سازبندی میکنیم.یعنی شعر میگه که آقا سبک راک و ملودی میگه این شعر راک با این ملودی که ما داریم میشه آهنگ سافت راک و حالا میتونین برطبق مشخصه هایی که سافت راک داره کار رو تنظیم کنیم.به شرطی که شعر و ملودی دقیق و مناسب هم باشن.
4. نوع ساز بندی و ارکستراسیون در تنظیم - همونطور که گفتم چند سبک موسیقی ممکنه شبیه هم باشن اما در اصل تفاوتهایی هم دارن و این امر در سازبندی کارها هم مشخصه ، فرضاً در چند سبک راک میبینیم که نوع سازها تقریباً شبیه به هم و یا نزدیک به هم هستن اما تفاوتهایی در شعر و ملودی دارن ، مثلاً تفاوت هارد راک و سافت راک در شعر و ملودیه و سازها تقریباً یکی هستن و شدت استفاده از گیتار بیس در هارد راک بیشتره.و حتی موسیقی سافت راک گاهی شباهت زیادی به پاپ داره.
5.موسیقی محلی و سنتی ملل---در موسیقی های محلی ملل مختلف هم نکاتی هست و فرضاً شما میبینید که در همین موسیقی سنتی ما همونطور که از اسمش پیداست سینتی سایزر جایی نداره این نوع موسیقی حتی توی شعر هم نکاتی داره و ملودی ها و تنظیم همه و همه باید علمی باشه و بدون دانش نمیشه کاری کرد و فضای خاص خودش رو داره در صورتی که در پاپ میشه حسی هم کار کرد.
6.ظهور سبک های جدید با پیدایش تجهیزات جدید.
7.سلایق مردم و ملل مختلف.
8.تلفیق موسیقی ها و خلاقیت
و....
همه و همه باعث شده که ما به یه موزیک بگیم پاپ و به موزیک بگیم رپ و تفاوت این موسیقی ها و علت بوجود اومدن این شاخه ها به دلایل بالا بود - هرچند گاهی اوقات از بحث خارج شدم اما درکل سوال شما یکی از مبانی موسیقی هست به اسم " سبک شناسی " ، که شما تو اون علم یاد میگیرید:
هر سبک چه شعری داره
چه نوع ملودی هایی رو شمل میشه
تنظیم و ساز بندیش به چه صورته
ریتمهای مناسب اون سبک
علت بوجود اومدن سبک ها
محل بوجود اومدن سبک ها
و....
در کل اطلاعات هر سبک رو در سبک شناسی میخونید همونطور که در ارکستراسیون و ساز شناسی اطلاعات صدایی و بازه ی صوتی هر ساز رو یاد میگیرید.

منبع:www.persian-singers.com

اپرا کمیک

اراتوریو

اسپید متال

اسید تکنو

اسید جاز - آمیزه‌ای از جاز با سول، هیپ‌هاپ و فانک

اسید راک

اسید هاوس

الکترو

الکتروپاپ

الکترونیک

الکترونیکا

باسانوا

بلک متال

بلوز - موسیقی آفریقایی-آمریکایی

بلوز راک

بلوگراس - موسیقی کانتری آمریکایی آمیخته با اسکاتلندی و ایرلندی

بوگی وگی

بولرو - رقص و موسیقی اسپانیایی و کوبایی

بیس

پاپ

پاپ پانک

پانک

پانک راک

پاور متال

پراگرسیو الکترونیک

پراگرسیو بلوگراس

پراگرسیو ترنس

پراگرسیو راک

پراگرسیو متال

پراگرسیو هاوس

پولکا

پیانو بلوز

پیانو راک

ترش متال

ترنس

تکنو

توربوفولک

جاز

جاز بلوز

جاز رپ

جاز-فانک

جاز فیوژن

دنس - هر نوع موسیقی قابل رقص

دنس‌هال

دث راک

دث متال

دیسکو

راک

راک اند رول

راگه راک

رایم

رپ

رکوکو

رگا

رگ‌تایم

رومبا

ریتم

ریکی تیک

ریو

سافت راک

سالسا

سالتارلو

سامبا

سایکدلیک ترنس

سکا

سلتیک

سلتیک راک

سلتیک رگا

سلتیک فیوژن - آمیزه‌ای از راک و جاز

سلتیک متال

سمفونی

سمفونیک بلک متال

سمفونیک متال

سول

سول بلوز

سول جاز

عصر جدید

فادو

فانک

فانک متال

فولک

فولک پاپ

فولک پانک

فولک راک

فولک متال

کابوکی

کالیپسو

کانتری

کانتری بلوز

کانتری راک

کلاسیک

کوادریل

گاسپل

گاوات

گوتیک راک

لاتین

لاتین جاز

لایت

ماریاچی

ماریمبا

مازورکا

مامبو

متال

مرنگا

موج نو هوی متال انگلیسی

مزراحی

موج جدید

موزک

موسیقی عامه‌پسند

موسیقی متن (ساندترک)

مینوات

نئو-کلاسیکال متال

وکال

هارد راک

هاوس

هوی متال

هیپ‌هاپ

یوروپاپ

یوروترنس

یورودنس

قدرت شگفت انگیز موسیقی کلاسیک در بیان اندیشه ها و عاطفه ها و توصیف جهان درون و بیرون از کجا سرچشمه می گیرد؟ این قدرت و قابلیت را باید محصول تکامل پانصد ساله این موسیقی - از اوایل سده شانزده میلادی تا امروز- دانست. در این دوره طولانی، موسیقی کلاسیک خالق هزاران سنت و دستاورد به شکل تکنیک ها و متدهای علمی و راه و روش های اصولی شده و میراث گرانقدری از خود به جا گذاشته است و سبک های گوناگون و رنگارنگ بسیار به وجود آورده است. و تمام این سنت ها، سبک ها و میراث گرانقدر این موسیقی ابزارهای بسیار قوی و توانمندی به آن بخشیده است که آن را توانا به بیان ژرف ترین و پیچیده ترین عاطفه ها و اندیشه ها- از جمله اندیشه های فلسفی و عرفانی و اجتماعی، و عاطفه ها و هیجان هایی چون عشق و نفرت، شادی و اندوه، ترس و بی باکی و مانند این ها- ساخته است.

- بعضی موسیقی را تراوش احساسات و اندیشه های آدمی و مبین حالات درونی وی می دانند

- یا از آن به عنوان هنر بیان احساسات بوسیله اصوات یاد شده است

اما موسیقی و تعریف آن فراتر از تعریف در الفاظ است و شگفتی آن نیز در همین است . به بیانی موسیقی جبران ناکامی های زبان است و شیوه ای برای بیان احساسات نا ملموس و مامنی است برای روح و آنجا که کلامی قادر به بیان احساس نیست ، موسیقی است که بار مسؤلیت احساسات و نا گفته های درونی روح آدمی را به دوش می کشد شنیدن یک آهنگ آرام بخش و جذاب می تواند به خستگی روزانه ما پایان دهد .

واژه موسیقی که در عربی قی تلفظ می شود ریشه یونانی دارد .

کلمه موزیک از یونان آمده و در زمان قدیم تمام هنرها را موزیک می نامیدند و برای هر چیز رب النوعی داشتند و آن را (( موز )) می گفتند .

- آپولو apollo خدای شعر و موزیک و رهبر 9 الهه با اسامی زیر بود

1- اویتریپ euterp 2- پولی هیمنیا polyhymnia3- اراتو eruato4- تالیا thalia 5- ترب سیخوره terosichore 6- ملپومنه melpomene 7- کالییوپ kaliope 8- کلییو klio9- اورانیا -- urania، اما از دو هزار سال پیش کلمه موز پایه ی موزیک قرار گرفت و آنرا فقط به هنر موسیقی ( موزیک ) منحصر نموده اند .

در دوره ی اسلامی از زمان خلیفه عباسی توجه به آثار یونانی آغاز شد و سپس در همین دوران بود که واژه موسیقی راه یافته به تدریج جایگزین غنای عربی شد .

- بر اساس مدارک موجود واژه موسیقی و هم خانواده های آن در مفاتیح العلوم خوارزمی و رساله موسیقی اخوان الصفا دیده می شود که هر دو متعلق به سده چهارم هجری (( دهم میلادی )) است .

خوارزمی در تعریف موسیقی می گوید : موسیقی به معنی پیوند آهنگهاست ....

اما شاید در تعریفی ساده موسیقی را بتوان صداهای خوشایندی دانست که انسان از شنیدن آن احساس لذت می کند .

با بالا رفتن سطح فرهنگ و هنر مردم ، معلوم شد صداهای خوشایند ، صداهایی هستند که از نظمی خاص پیروی می کنند و بین آنها نسبت های معینی وجود دارد .

به همین خاطر عدد در موسیقی دارای اهمیت بسیاری است . تا جایی که فیثاغورث معتقد است که عدد اصل وجود در آفرینش است .

پیروان او اجسام را هر یک عددی می دانستند و معتقد بودند که چون کرات آسمانی و افلاک از یکدیگر فاصله های معینی دارند از نسبت آنها نغمه ها ساخته می شود و آوازها در اصل ناشی از حرکت افلاک هستند .

ابوعلی سینا می گوید : موسیقی علمی است ریاضی که در آن چگونگی نغمه ها ، از نظر ملایمت و تنافر و چگونگی زمان های بین نغمه ها بحث می شود تا معلوم شود که لحن را چگونه باید تالیف کرد .

ابونصر فارابی در احصاءالعلوم موسیقی را علم شناسایی الحان می داند که شامل دو علم است یکی علم موسیقی عملی و دیگری علم موسیقی نظری . امروزه نیز این تقسیم بندی در موسیقی وجود دارد .

افلاطون موسیقی را یک ناموس اخلاقی می داند که روح به جهانیان و بال به تفکر و جهش به تصور و ربایش به غم و شادی و حیات به همه می بخشد .

موسیقی مرزها را در می نوردد و زبانی می شود که تمامی ملل می توانند به آن سخن بگویند . اما باید به این نکته توجه داشت که درک و احساس از یک قطعه موسیقیایی بستگی دارد به عواملی همانند ، فرهنگ و محیط و جامعه ای که شنونده در آن رشد کرده و نوع اعتقادات و طرز تفکری که با آن عجین شده و سیاقی است که از آن تاثیر پذیرفته .

مرحوم خالقی در کتاب نظمی به موسیقی می نویسد : موسیقی صنعت ترکیب اصوات و صداهاست به طوری که خوشایند باشد و سبب لذت سامعه و انبساط و انقلاب روح گردد .

- شوپنهاور در تعریف خود می گوید : همه هنرها می خواهند به موسیقی ختم شوند .

بتهون در تعریف زیبای خود می گوید : موسیقی مظهری است عالیتر از هر علم و فلسفه ای .

اما موسیقی هر چه هست سر چشمه ایی از درون انسان دارد و مخلوقی است که از روح آدمی جان گرفته و به روح آدمی جان می دهد .

باید به این نکته نیز اشاره داشت موسیقی علاوه بر اینکه غذای روح است ، درمانی برای جسم نیز محسوب می شود . موسیقی به روح ما تعلق دارد و روح ما متعلق به همان جایی است که موسیقی ما به آن تعلق دارد .

موسیقی سنتی ایران ، شامل قطعاتی است که در مجموع به عنوان ردیف موسیقی ایرانی از آن یاد می شود. امتیاز موسیقی ایرانی در امکانات وسیع مقامی و ملودی های غنی آن است .

این موسیقی هنری است بسیار ظریف و عمیق با پیشینه ای غنی و تاریخی .

که نمونه آن را در طاق بستان در تصویری که خسرو پرویز در حال گوش دادن به نوای چنگ و عود است مشاهده می کنیم . باید به این نکته اشاره کرد که در سال گذشته هفت دستگاه موسیقی ایرانی به ثبت جهانی رسید و این مایه مباهات هنر و فرهنگ و هنرمندان این مرز و بوم است .

اما این هنر اصیل و نیاز بی گفتگوی روح آدمی در هیاهوی روزگار ما و عدم حمایت های مسولانه بی نشان شده است و چه بسا رو به انحطاط نهد .

باشد که به آن ارج نهند و نهیم .

صدا : پدیده ای که انسان آن را به یاری دستگاه شنوایی خویش درک میکند و در نتیجه ارتعاش یک جسم تولید می شود و در محیط مادی مانند هوا یا آّب به صورت موج انتشار میابد و به گوش ما میرسد و ما در دستگاه شنوایی مان آن را با فعل و انفعالی فیزیولوژیک درک می کنیم.
موسیقی : تاکنون تعاریف گوناگونی در مورد این هنردر کتابها ومحافل مختلف موسیقی بیان شده است.که این تعاریف تاکنون بیشتر مورد قبول واقع شده:
1-هنربیان احساسات به وسیله ی صداها را موسیقی میگویند.
2-موسیقی هنر ترکیب اصوات و صداهاست بطوریکه خوشایند باشد.پس پایه واساس موسیقی,صوت یا صداهست که بدون آن موسیقی به وجود نمی آید.
کلمه ی موزیک از زبان یونان آمده است.در زبان قدیم تمام هنرها را موزیک مینامیدند و برای هر چیز رب النوعی یعنی خدایی داشتند که آنها را "موز" می گفتند.
آپولو"Apollo" خدای شعر و موزیک و رهبر 9 الهه با اسامی زیر بود:

1-اویتریپ Euterp
2-پولی هیمنیا polyhymnia
3-اراتو Erato
4-ترپ سیخوره Terosichore
5-تالیا Thalia
6-ملپومنه Melpomene
7-کالییوپ Kaliope
8-کلییو Klio
9-اورانیا Urania

و اما از دو هزار سال پیش تا کنون،کلمه (موز) پایه ی (موزیک) قرار گرفته و آن را فقط به هنر موسیقی (موزیک) منحصر نموده ا ند.با اینکه موسیقی همزمان پیدایش بشر وجود داشته است ولی از این تاریخ،فورم و معني و ثابتي به خود گرفته است.
موسیقی دارای دو شکل میباشد یعنی دردو حال قابل بررسی و تحلیل می باشد.
اول-موسیقی عملی:مانند سازنواختن آواز خواندن، آهنگ ساختن.
دوم-موسیقی علمی(تئوری) و عملی همیشه لازم وملزوم یکدیگرمی باشند زیرا وظایف موسیقی تئوری تنها این نیست که آن چیزهایی را جستجو نماید که موسیقی عملی آنرا روشن و پایه گذاری نموده بلکه،بایستی کوشش کند تا آسانترین قانون طبیعی را که گوش انسانها را به موسیقی آشنا می نماید پیدا کند.

موسیقی، به هر نوا و صدایی گفته می‌شود که شنیدنی و خوش‌آیند باشد و انسان یا موجودات زنده را دچار تحولی کند. موسیقی بیان احساسات انسان است به وسیله اصوات. موسیقی هنری است دارای نوا وسکوت.
واژه موسیقی از واژه‌ای یونانی و گرفته شده از کلمه Mousika و مشتق از کلمه Muse می‌باشد که نام رب النوع حافظ شعر و ادب و موسیقی یونان باستان می‌باشد.
موسیقی را هنر بیان احساسات به وسیله آواها گفته‌اند که مهم‌ترین عوامل آن صدا و ریتم هستند و همچنین دانش ترکیب صداها به گونه‌ای که خوش آیند باشد و سبب انبساط و انقلاب روان گردد نیز نامیده می‌شود.
پیشینیان موسیقی را چنین تعریف کرده‌اند: معرفت الحان و آنچه التیام الحان بدان بود و بدان کامل شود. ارسطو موسیقی را یکی از شاخه‌های ریاضی می‌دانسته و فیلسوفان اسلامی نیز این نظر را پذیرفته‌اند، همانند ابن سینا که در بخش ریاضی کتاب شفا از موسیقی نام برده‌است ولی از آنجا که همه ویژگی‌های موسیقی مانند ریاضی مسلم و غیرقابل تغییر نیست، بلکه ذوق و قریحه سازنده و نوازنده هم در آن دخالت تام دارد، آن را هنر نیز می‌دانند. در هر صورت موسیقی امروز دانش و هنری گسترده‌است که دارای بخش‌های گوناگون و تخصصی می‌باشد.